Zlot zabytkowych autobusów rozpoczął się na Glinkach, przed stadionem Chemika, gdzie mieszkańcy do południa mogli przyjrzeć się z bliska zabytkowemu taborowi, a także zrobić sobie z nim zdjęcie. Po godzinie 12 ruszyła uroczysta parada ulicami Bydgoszczy – zobaczyć można było nie tylko wspomniane Ikarusy, ale też starsze pojazdy jak niemiecki autobu Krupp z pierwszej połowy XX wieku, były też zakonserwowane w muzeum w Paterku ogórki, które ze służby na regularnych liniach pamięta starsze pokolenie. W paradzie udzial wziął też nowszy tabor.

W późniejszych godzinach zabytkowy tabor kursował na specjalnych liniach A i B, przejażdżka była darmowa. Linią A można było z Chemika dojechać do zajezdni MZK, gdzie przewidziano zwiedzanie. Paradę sfinansowano z Bydgoskiego Budżetu Obywatelskiego – czyli mieszkańcy w głosowaniu uznali, że warto tę inicjatywę wesprzeć.

10 października 1936 roku uruchomiono pierwszą regularną linię autobusową w Bydgoszczy. Łączyła ona Osiedle Gdańskie (ulicę Gdańską) z Dworcem PKP. inie obsługiwały autobusy polskiej marki fiat, liczące 16-miejsc dla pasażerów. Dokładna trasa: Koszary przy ulicy Gdańskiej – ul. Świętojańska – ul. Hetmańska – ul. Sobieskiego – ul. Warszawska – Dworzec PKP. Kilka miesięcy później uruchomiono dwie kolejne linie (rok 1937): Plac Kościeleckich – ul. Toruńska (wysokość ul. Spornej) oraz ul. Kujawska – ul. Szubińska. Wiemy, że w 1937 roku, te trzy linie obsługiwały 4 jednostki taboru autobusowego wspomnianej marki fiat. Długość sieci autobusowej szacowano łącznie na 10 km (tramwajowej na 12,1 km). Nie prowadzono jednak szacunków dotyczących liczby pasażerów autobusów, wiemy tylko, że tramwajami jeździło około 10 mln pasażerów w 1937 roku. Na czas II wojny światowej komunikację autobusową zawieszono.