Autor w oparciu o dokumenty strategiczne, analizę polityki Unii Europejskiej wspierającej zrównoważony transport, a także różne pojawiające się analizy dotyczące bezpośrednio linii kolejowej nr 241 opisuje stan faktyczny po zamknięciu linii na odcinku Tuchola – Pruszcz Bagienica w 1989 roku.

,,Jej zamknięcie skutkuje wielopłaszczyznowymi negatywnymi zmianami, które do dnia dzisiejszego warunkują niekorzystną sytuację tego fragmentu województwa kujawsko-pomorskiego. Realizacja postulatów dotyczących przeciwdziałania zjawisku wykluczenia społecznego i poprawy dostępności transportowej powinna być nadrzędnym zadaniem, którego wykonanie zapewni efektywność wszelkich procesów na obszarach do tej pory zacofanych” – pisze Maciej Urban – ,,Szczególnie zauważalnym problemem obszaru powiązanego linią kolejową nr 241 jest słaba dostępność w pasażerskiej komunikacji kolejowej (Studium… gminy Tuchola, 2006). Wiąże się ona przede wszystkim z czasem dojazdu z obszarów wiejskich, nie tyle do głównych miast województwa – Bydgoszczy i Torunia,co przede wszystkim do mniejszych ośrodków zurbanizowanych, o dużym znaczeniu dla lokalnej społeczności (Tuchola, Koronowo, a także Chojnice).”

Doktorant zwraca uwagę na problemy z dostępnością komunikacyjną, które występują obecnie – W dni powszednie istnieją tylko dwie pary połączeń w relacji Chojnice–Tuchola– Koronowo–Bydgoszcz. Najbardziej poszkodowana w wyniku istniejącej sytuacji jest gmina Gostycyn, która nie posiada żadnej racjonalnej alternatywy dla przewozów obsługiwanych przez transport autobusowy. Aby dojechać do Bydgoszczy w innych godzinach, niż umożliwiają to przewozy autobusowe, mieszkańcy gminy muszą na własną rękę dojechać do Tucholi (przesiadka na pociąg) lub do Mąkowarska (gmina Koronowo posiada siatkę połączeń z Bydgoszczą o większej częstotliwości przejazdów).

Urban wskazuje również, że w obrębie linii kolejowej nr 241 nie funkcjonuje żadne duże przedsiębiorstwo, co przekłada się na trudną sytuację rynku pracy – ,,Bardzo istotnym problemem obszaru powiązanego linią kolejową nr 241 jest niski poziom atrakcyjności inwestycyjnej. „W 2014 r. nie funkcjonowało żadne duże przedsiębiorstwo, które zatrudniałoby co najmniej 250 osób” (Strategia rozwoju gminy Koronowo…, 2016).”

We wnioskach wyraża on pogląd, że linia ma potencjał do odtworzenia – ,,Istniejąca infrastruktura nieczynnej obecnie linii kolejowe nr 241 relacji Tuchola–Koronowo, w dobie coraz istotniejszych działań, stosowania metod i wykorzystania danych zasobów w celu ograniczania zagrożeń ekologicznych (Kopczuk, Proniewski, 2005), stwarza potencjał rozwojowy dla obszaru, przez który przebiega. (…) Przywrócenie linii kolejowej nr 241 wydaje się jednak realne ze względu na ich jednorodną wizję odnośnie do przedłużenia linii, która zapewni bezpośrednie powiązanie obszaru, dotkniętego kryzysem z największym ośrodkiem miejskim w województwie. (…) Z punktu widzenia ekonomicznego zasadne wydaje się wielowymiarowe podejście do przywrócenia linii nr 241, mianowicie jej docelowe funkcjonowanie zarówno na płaszczyźnie przewozów pasażerskich i towarowych, jak również wykorzystania jej dla celów turystycznych ze względu na atrakcyjność otoczenia. Tylko właściwe współgranie tych trzech składowych wpłynie na maksymalizację efektów społeczno-ekonomicznych. „

Jak można wyczytać w jednym z zacytowanych zdań, autor zgadza się z postulatami jakie pojawiają się lokalnie, iż ważne dla zbudowania potencjału tej linii kolejowej będzie wydłużenie jej do Maksymilianowa, w celu skomunikowania z Bydgoszczą.

Łukasz Religa dla PopieramBydgoszcz.pl

Cały artykuł naukowy można przeczytać: http://www.ejournals.eu/PKGKPTG/2018/21(2)/art/12826/