Kojarzony jest Pan dzisiaj w dużej mierze ze sportem, w ostatnim czasie Dębem Potulice. Co może Pan jeszcze o sobie powiedzieć?

Jestem szczęśliwym mężem i ojcem 3 dzieci. Absolwentem AWF w Gdańsku. Założycielem prezesem i trenerem klubu Dąb Potulice. Prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Potulicach. V-ce przewodniczącym Stowarzyszenia Potulice Historia-Teraźniejszość-Przyszłość. Inicjatorem reaktywacji KGW Potulice. A najważniejsze jest to ze od wielu wielu lat jestem społecznikiem i działam w taki sposób aby w malej wsi jaka są Potulice coś się działo. Od lat jestem też Szefem Sztabu Wielkiej Orkiestry Świątecznej

Pomocy w Potulicach. W 2015 roku bylem jednym z inicjatorów założenia szkółki piłkarskiej dla dzieci przy Dąb Potulice, wiem ze daje to młodym dzieciakom alternatywę wobec używek a także możliwość spędzenia czasu wolnego na świeżym powietrzu. Jestem inicjatorem obozów sportowych dla dzieci i młodzieży zarówno w klubie sportowym jak i w OSP Potulice. Obozy te odbywają się w górach i nad morzem i do dnia dzisiejszego skorzystało z tej oferty prawie 500 dzieci. Jestem tez członkiem Klubu Olimpijczyka przez co mam kontakt z najlepszymi sportowcami i olimpijczykami w kraju.

Posiadam doświadczenie samorządowe ponieważ bylem radnym w gminie Nakło w latach 2002-2010. Lata te uznaje jako swój sukces, gdyż sporo udało się wówczas zrobić dla mieszkańców wsi - m.in udało się przeprowadzić renowację boiska, które teraz jest wizywówką wsi a także rozbudować plac zabaw dla dzieci w Potulicach, powstały nowe punkty świetlne na wsiach. Mogę też nadmienić ze jako jeden z nielicznych radnych w tamtej kadencji bylem przeciwko powstaniu Noclegowni w Potulicach.

Co chciałby Pan wnieść jako radny Gminy Nakło?

Są to wybory uzupelniajace a kadencja jest tylko przez rok wiec jako radny chciałbym przede wszystkim zająć się sprawami Sołectwa Potulice i Gorzeń, dokończyć to co zostało rozpoczęte, czyli doprowadzić do ukończenia przebudowy ulicy Szkolne Potulicach, dokończenia modernizacji historycznej fontanny w Potulicach, zamierzam również wspierać i walczyć o poprawę infrastruktury drogowej i sportowej Sołectwa Gorzeń i Potulice. Zamierzam wspierać lokalne stowarzyszenia w pozyskiwaniu środków zewnętrznych. Zamierzam wspierać modernizację obecnego placu zabaw oraz dążyć do powstawania nowych. Zamierzam również nadal wspólpracować ze stowarzyszeniami, szkołami oraz Sołtysami wsi Gorzeń i Potulice.

Należy Pan do osób, które wyciągnęły pomocną dłoń wobec Zawiszy w trudnym okresie

Bardzo dziwi mnie to, że taki klub jak Zawisza nie może znaleźć dla siebie miejsca w Bydgoszczy. To, że tak utytułowany klub występuje w Potulicach to na pewno jest dla naszej gminy wielka promocja, również ciekawa atrakcja dla mieszkańców Potulic, którzy mogą zobaczyć zawody przy profesjonalnym i w mojej ocenie jednym z najlepszych dopingu w kraju. Wierze, że niekorzystna sytuacja polityczna w Bydgoszczy się odwróci i Zawisza wróci na Gdańską. Życzę im tego z całego serca i cieszę się że przysłowie ,,Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie" dotyczy klubu Dąb Potulice.

Potulice należą chyba do tych wiosek o ciekawej historii

Dokładnie tak. Potulice to piękna miejscowość bogata w historię. Jest to wieś ktora w latach 30-tych była w rekach rodziny Potulickich. W okresie okupacji niemieckiej wieś została włączona w granice III Rzeszy i założono tu niemiecki obóz przesiedleńczy i obóz pracy Lebrechtsdorf. W latach 1945 - 1950 w Potulicach znajdował się Centralny Obóz Pracy dla Niemców. Od 13 grudnia 1981 do 30 marca 1982 obóz internowania dla działaczy NSZZ "Solidarność" Regionu Bydgoskiego i Regionu Toruńskiego.

W Potulicach znajdują się takie atrakcje jak :

-Zespół pałacowo-parkowy w Potulicach wzniesiony w XIX wieku.

-Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, wzniesiona w 1868 roku, mieści kryptę rodu Potulickich gdzie spoczywa tu także ostatnia z rodu hr. Aniela Potulicka.

-Cmentarz wojenny zlokalizowany na terenie byłego obozu przesiedleńczego i pracy mieści pochówki około 1300 osób.

-We wsi rośnie Dąb im. Władysława Szafera dąb szypułkowy objęty formą ochrony przyrody w postaci pomnika przyrody.

Drzewo zostało objęte ochroną w 1954 roku, a 12 maja 1995 nadano mu imię Władysława Szafera. Dąb ma obwód w pierśnicy 736 cm, wysokość ok 30 m no i najważniejsze ma prawie 1000 lat i rośnie naturalnie.