Westchnijmy w czasie wieczerzy Wigilijnej nad losem bliskiego wschodu i tym, którym jest ciężko – apelował Roman Jasiakiewicz - Kiedy spoglądam na obojętność Unii Europejskiej, również Polski, która nie znalazła jednego miejsca dla syryjskiego uchodźcy, gdzie zginęło ponad 100 tys. osób, a ponad 2 mln wyemigrowały. Myślę wówczas o naszej historii i naszych pretensjach – stali po drugiej stronie i nie przyszli z pomocą, nie wykonali umów, zerwali przymierza, byli obojętni. Tak się Polska historia toczy na okrągło.

Szczególnie za Syryjczyków modlił się także w te święta papież Franciszek.

Iran i Syria były to państwa, gdzie w 1942 roku schronienie znalazło tysiące polskich uchodźców.

W lipcu 1941 roku zawarto pakt Sikorski – Majski pomiędzy Związkiem Sowieckim a rządem Rzeczypospolitej Polski na uchodźctwie. Na jego mocy tysiące polskich więźniów przebywających na terenie ZSRR mogło opuścić ten kraj wraz gen. Władysławem Andersem,  wielu nie przeżyło trudów podróży. Około 116 tys. Polaków dotarło w 1942 roku do Iranu, z tego około 43 tys. cywilów. Grupę około 20 tys. stanowiły polskie dzieci.

Miejscem docelowym dla polskich cywilów było miasto Ishafan. To miasto stało się w pewnym stopniu polskim, prowadzono w nim polskie szkoły, dzięki temu było możliwe prowadzenie edukacji dla polskich dzieci, które miały odbudowywać zniszczoną Polskę po II wojnie światowej. 

W Iranie zmarło prawie 3 tys. Polaków, często przyczyną śmierci był pobyt w sowieckich łagrach. Na terenie Iranu powstały polskie cmentarze, które funkcjonują do dzisiaj.

Persja (dawna nazwa Iranu) dała zatem tysiącom Polaków ocalenie.  W roku 2013 miała miejsce premiera filmu dokumentalnego ,,Perskie ocalenie” powstałego przy wsparciu finansowemu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych RP ,który przedstawia losy polskich uchodźców w Iranie.