Przed dwoma laty na Portalu Kujawskim ukazał się tekst ,,O Popielu w mitologii polskiej”, oparty o ciekawe dzieło Piotra Makucha ,,Od Ariów do Sarmatów”. Zajmując się językoznawstwem badacz wskazuje podobieństwo pomiędzy mitologią irańską, wskazuje duże podobieństwo z polskimi i czeskimi przekazami. Dla przykładu – smok babiloński zostaje przyrównany do smoka wawelskiego. Podsumowując, Makuch wskazuje, że dzięki temu podobieństwu przekazów można wysnuć hipotezę, że wywodzący się z irańskich Ariów Sarmaci przybyli na ziemie dzisiejszej Polski i asymilując się wśród Słowian wprowadzili wiele elementów swojej kultury.

Haplogrupa dna R1a

Część tej hipotezy popierają najnowsze badania genetyczne, do których w tygodniku ,,Najwyższy Czas” nawiązuje Mariusz Kowalski. Haplogrupa dna R1a ma być elementem łączącym Polaków z mieszkańcami Iranu (wcześniej Persji) i Indii, czyli może udowadniać wspólne pochodzenie.

Kowalski prezentuje jednak nieco inną hipotezę, iż to mieszkający w Europie Środkowej Ariowie mniej więcej 1,2-1,5 tys. lat przed narodzeniem Chrystusa, osiedlali się na ziemiach Iranu i Indii. Potomkowie Ariów, którzy pozostali w Europie, przyczynić mieli się do utworzenia krajów słowiańskich, w tym Polski.

Zupełnie inna haplogrupa dna towarzyszy już mieszkańcom Europy Zachodniej. Wywodzą się oni z grupy R1b. Wspólny przodek haplogrup R1a i R1b żyć mógł 20 – 30 tys. lat temu. Według niektórych badaczy, do rozdzielenia hapolgrup mogło dojść w okolicach Syberii. Następnie nastąpiła wędrówka ludów na zachód. Haplogrupa R1b do Europy Zachodniej dotarła przez Bałkany oraz drogą przez Afrykę Północną i Półwysep Iberyjski.

Cywilizacja łacińska

Za kolebkę cywilizacji europejskiej uznaje się starożytną Grecję i Rzym. Jeżeli przyjmiemy wyniki powyższych badań, to Europę łacińską ukształtowała haplogrupa R1b. Polacy, Słowianie, ale również Węgrzy, wywodzą się z haplogrupy R1a. Imperium Rzymskiemu terenów dzisiejszej Polski nie udało się podporządkować. Kronikarz Wincenty Kadłubek wspomina, iż kraj Lechów (tak nazywano Polskę) był silnym imperium, który trzykrotnie miał pokonać wojska Juliusza Cezara. W X wieku władcy Polski i Węgier podjęli decyzję o wejściu do rodziny łacińskiej.