Zapraszamy do przyjrzenia się wyjątkowości tego miejsca na naszym materiale filmowym zrealizowanym w standardzie 4K.

 

Piszemy o tym, że to miejsce pełne historii, bowiem powstały na początku XIX wieku cmentarz był miejscem wpisującym się w polskie dążenia do odzyskania przez Polskę niepodległości w wymiarze lokalnym. Spoczywa tam wiele zasłużonych dla tej sprawy postaci, a wiele pogrzebów przeradzało się w manifestacje patriotyczne.

 

Cmentarz Starofarny został otwarty w 1809 roku, gdy Bydgoszcz znajdowała się pod zaborem pruskim. Władze wydały zakaz chowania zmarłych przy kościołach, to wymusiło z kolei konieczność założenia przez katolików cmentarza komunalnego. Zdecydowano się na wykup działek przy zachodnich granicach miasta (przy dzisiejszym Rondzie Grunwaldzkim), niedaleko osady Okole. Przez moment do murów cmentarza dochodziła nawet dzisiejsza ulica Świętej Trójcy. Jak wynika jednak z różnych badań, w tym miejscu zmarłych chowano już dużo wcześniej.

 

Jest to zatem najstarszy bydgoski cmentarz, który pamięta początki XIX wieku. Pomniki i nagrobki z różnych okresów dodają mu zatem wyjątkowości. Na tym cmentarzu spoczywa także 23 francuskich żołnierzy, którzy dostali się w Bydgoszczy do niewoli w czasie wojny francusko-niemieckiej, za czasów Napoleona III.

 

Na Starofarnym spoczywają m.in.: poseł parlamentu pruskiego walczący o prawa Polaków Teofil Magdziński, ojciec prasy ludowej na Pomorzu w czasie zaborów Julian Prejs, Jerzy Sulima-Kamiński, bydgoski Węgier Józef Trajtler, wielki patriota Emil Warmiński, czy społecznik ostatnich lat Sebastian Malinowski.

 

Uroczystości pogrzebowe w XIX wieku często miały podtekst manifestacji patriotycznych, gdy chociażby na pogrzebie wspomnianego Magdzińskiego, czy Warmińskiego, Polacy chcieli pokazać niemieckiemu zaborcy, że duch narodowy jest w nich silny

 

W przeliczeniu na polską walutę kontrakt ten wart jest 3 mld zł - Zamówienia nowoczesnych elektrycznych zespołów trakcyjnych dla Kolei Rumuńskich to ważny krok w realizacji Strategii PESA 2030+ w kontekście ekspansji zagranicznej. To kolejny kraj Trójmorza, do którego dostarczymy nasze najbardziej zaawansowane technologicznie pojazdy i będziemy tworzyć lokalne centra utrzymaniowe. Zwiększanie obecności PESA w tym rejonie to także jeden z elementów przygotowań do zaoferowania pojazdów klasy HS dla linii realizowanych w ramach Via Baltica – podkreśla Krzysztof Zdziarski, prezes PESA.

 

Jest to drugi rumuński przetarg kolejowy, który w ostatnim czasie wygrywa PESA. Niedawno informowaliśmy o zamówieniu 29 elektrycznych pociągów dla rumuńskiego Inter-Regio w rejonie stołecznym Bukaresztu, wartym około 1,2 mld złotych.

 

PESA na rumuński rynek weszła w 2012 roku tramwajami dla miasta Craiovia. Później były też tramwaje dla miast Iasi i Cluj.

 

 

O tym, że jest taki zamiar pisaliśmy już kilka tygodni temu, opierając się na nieoficjalnych informacjach. Pod koniec ubiegłego tygodnia Zarząd Województwa swoją propozycję opublikował.

 

Ten temat jako pierwsi w wakacje wywołali radni PiS-u, którzy oszacowali, iż jednie 20-30% użytkowników pieców pozaklasowych, które nie spełniają wymogów, wymieniło je, zatem dla wielu mieszkańców województwa pozostanie dotychczasowego problemu byłoby problemem. PiS zaproponował, aby odroczyć termin o rok, do stycznia 2025 roku. Zarząd Województwa postanowił pójść znacznie dalej proponując już rok 2030. Ostateczna decyzję w tej sprawie ma podjąć jeszcze w tym roku Sejmik Województwa. Zarząd Województwa swoją propozycję uzasadnia kosztami społecznymi pandemii COVID-19, która sprawić miała, iż wiele osób nie zdąży z wymianą pieców do końca bieżącego roku.

 

Swój sprzeciw wobec przesuwaniu o tak wiele lat obowiązków wyraża Polski Alarm Smogowy. W internetowej petycji zebrano w tej sprawie ponad 1,1 tys. podpisów.

 

Gdyby takie działanie zostało potraktowane jako niszczenie materiału wyborczego, to wówczas takiej osobie groziłaby nawet kara 5 tys. zł grzywny, przepisy pozwalają także wymierzyć karę 30 dni aresztu.

 

Słowo areszt w tym wypadku może wywołać grozę. Jak się okazuje w lipcu 2020 roku posłanka Ewa Kozanecka wystąpiła do Ministerstwa Sprawiedliwości z interpelacją w sprawie zaostrzenia kar - prawdopodobną przyczyną jest znikoma wykrywalność sprawców, jak również niedostosowany do tej sytuacji system kar, który powinien skutecznie odstraszać bandytów przed tego typu zdarzeniami. Jednak wydaje się, że przepisy prawa wykroczeń traktują takie przypadki zbyt pobłażliwie i nie stanowią sposobu na zapobieganie takim czynom – pisała, jeszcze parlamentarzystka, w interpelacji - Czy podziela Pan Minister pogląd, że tylko surowsze kary mogą skutecznie odstraszać przed kolejnymi tego typu zachowaniami, w związku z niszczeniem i kradzieżą materiałów wyborczych?

 

Wiceminister Marcin Warchoł odpowiedział krótko - Obowiązujące obecnie rozwiązania prawne wydają się adekwatne do karygodności wskazanych zachowań.

 

---

Komentarz autora:

O ile ochrona prawna dla materiałów wyborczych w okresie kampanii przed niszczeniem jest uzasadniona, to praktyka ostatnich tygodni pokazała, że mamy do czynienia z absurdalną sytuacją, bowiem faktycznie przepisy te wywoływały efekt najbardziej mrożący wśród mieszkańców często w żaden sposób nie angażujących się czynnie w politykę, bowiem ktoś bez ich zgody wykorzystał ich ogrodzenie.

 

Jeżeli parlamentarzysta domaga się publicznie zaostrzenia kar, to powinien podjąć wszelkie starania, aby jego materiały nie były wieszane w miejscach niedozwolonych. Trudno będzie oczywiście udowodnić, że taki sposób wieszania banerów zalecała posłanka, ale skala naruszeń pokazuje, że jej kontrola nad tym jak dystrybuowane są produkowane przez nią materiały wyborcze była daleko niewystarczająca.