Zanim przejdziemy do wyników tych badań, to trzeba napisać, że nie jest przypadkiem, że to badanie przeprowadzono właśnie teraz jesienią, bowiem Parlament Europejski na początku października przyjął swoje poprawki do Europejskiego Aktu Wolności Prasy, który ma być przyjęty do końca roku i zwiększyć niezależność mediów publicznych od władz.

 

Największe zaufanie do mediów publicznych mają Finowie, gdzie jako główne źródło informacji wskazało je 73% Finów. Państwa skandynawskie od wielu lat przodują w rankingu wolności mediów (Worldwide Index of Press Freedom), ostatnio Finlandia zajęła w nim 5 miejsce na świecie. Dla wielu medioznawców regulacje dotykające mediów publicznych w tym kraju należą do jednych z najlepszych, które faktycznie mają zapewniać niezależność redakcyjną od rządu. Do poważnego incydentu doszło w Finlandii w 2016 roku, gdy premier Juha Sipila próbował wpłynąć na redaktora naczelnego telewizji publicznej Yle. Temat wywołał w kraju poważną dyskusję, w dużej mierze pojawiły się głosy piętnujące zachowanie premiera, co pokazuje iż nawet najmniejszy wpływ polityków na media spotyka się z poważną reakcją. Jak spojrzymy na polski rynek, to u nas mamy znacznie gorsze sytuacje, które nie robią już specjalnie na nikim większego wrażenia.

 

Polacy i Węgrzy najbardziej nieufni wobec mediów publicznych

Jak już wspomniano dla 49% Europejczyków media publiczne to pierwsze źródło informacji, w Polsce ten wskaźnik wynosi już zaledwie 23%, a na Węgrzech jeden punkt procentowy mniej. Polska i Węgry to kraje, gdzie ten wskaźnik jest zdecydowanie najniższy (na kolejnym miejscu od końca mamy Chorwację, ale tam zaufanie do mediów publicznych wynosi 39%). W Polsce obok Bułgarii najniższym zaufaniem cieszy się też prasa drukowana – zaledwie 18% wskazań. Polacy najchętniej czerpią wiedzę z telewizji prywatnych i prywatnych portali internetowych – 43% wskazań, a na drugim miejscu mamy social media z 26% wskazaniami. Polska jest tutaj ewenementem, bowiem Polacy najbardziej w Unii ufają mediom społecznościowym (o jeden punkt procentowy mniej wskazań mieli Węgrzy, gdzie z kolei jest to źródło informacji pierwszego wyboru).

 

O sprawie powiemy jeszcze w poniedziałkowym Przeglądzie Zagranicznym.

 

Kończące się rządy Prawa i Sprawiedliwości doprowadziły do rozwoju tej koncepcji, w 2020 roku powołano spółkę celową Terminal Intermodalny Bydgoszcz-Emilianowo, w lipcu bieżącego roku wydano dla tej inwestycji decyzję środowiskową, natomiast udziałowcy zdecydowali się zbudować terminal w oparciu o suwnice RMG. Ta koncepcja ma poparcie tak naprawdę wszystkich sił politycznych, teraz ważne jest jednak, aby w przypadku gdyby doszło do zmian kadrowych, odpowiedzialność za kontynuację tego projektu miały osoby, które będą żywo zainteresowane jego realizacją. Ostatnie lata pokazały, że chociażby na sejmowej komisji rolnictwa nie wszyscy patrzeli na Emilianowo entuzjastycznie.

Teraz trzeba czekać na uprawomocnienie się decyzji środowiskowej, a potem będzie trzeba znaleźć ponad 200 mln zł na sam proces inwestycyjny.

Jeżeli nie wydarzy się nic nadzwyczajnego, to wkrótce powołany rząd zakończy urzędowanie w 2027 roku, w tym samym okresie według harmonogramu powinien wystartować terminal Bydgoszcz-Emilianowo.