Dzisiaj trudno sobie wyobrazić Bydgoszcz bez Szwalbe i Barciszewskiego, stąd też potrzeba wspomnienia o tych dwóch wielkich postaciach. Andrzej Szwalbe zmarł nie tak dawno, bo 11 listopada 2002 roku, pozostawiając po sobie ogromny dorobek i spuściznę. Dzisiaj z Andrzejem Szwalbe kojarzy się Filharmonia Pomorska, przed którą znajduje się zresztą jego pomnik oraz po części Opera Nova, do której budowy się przyczyniał. Jako dyrektor Filharmonii budował jej rozpoznawalność i rangę w skali kraju i Europy. O dziełach Szwalbe można by pisać dużo, bowiem też angażował się politycznie, chociażby prezentując swoje koncepcje podziału kraju i województwa, w których uwzględniał właściwą rangę Bydgoszczy.

O Andrzeju Szwalbe więcej można przeczytać w aplikacji mobilnej, która dostępna jest w Google Play pod linkiem - https://play.google.com/store/apps/details?id=pl.ciecierski.szwalbe2&fbclid=IwAR0oqeY6i05MmwMEtnQtPP7ZEzz6VmReFKVurD4U3G2lGPl_hTQbT0kQ9YE

Aplikację we współpracy ze Stowarzyszeniem im. Andrzeja Szwalbego ,,Dziedzictwo” stworzył Sławomir Ciecierski.

Data 11 listopada, to też prawdopodobny dzień śmierci prezydenta Bydgoszczy Leona Barciszewskiego, postaci niezwykle tragicznej. Po wybuchu II wojny światowej wraz z innymi prezydentami został ewakuowany z narady prezydentów we Włocławku na wschód. Na wieść o krwawym terrorze jaki panuje w Bydgoszczy wrócił do miasta, wraz z synem został aresztowany. Po miesięcznym pobycie w areszcie, gdzie był torturowany, został zamordowany. Najprawdopodobniej zabito go 11 listopada, nie wiemy jednak gdzie. Nie jest znane również miejsce pochówku jego ciała. Na Cmentarzu Bohaterów Bydgoszczy znajduje się jego symboliczny grób.

Z racji tego, że dzisiaj obchodzimy Święto Niepodległości, należy wspomnieć, że Barciszewski wspierał działania niepodległościowe, chociażby wspomagając Powstanie Wielkopolskie jako zastępca konsula generalnego odrodzonej Polski w Berlinie, gdzie przeprowadził liczną reparację polskich jeńców, w tym wojskowych.

Co łączyło te dwie postacie? Nie byli rodowitymi bydgoszczanami. Ich życie z Bydgoszczą związało się dopiero w pewnym etapie, wówczas zdecydowali się zostać bydgoszczanami z wyboru. Cześć ich pamięci!